Terapia SI

Terapia SI przy zaburzeniach integracji sensorycznej

Si ma za zadanie pomóc dzieciom, u których jest zaburzona integracja sensoryczna lub rozwija się zbyt wolno. Zaburzenie związane z integracją sensorycznie nie mijają samoistnie. Wymagają systematycznej terapii, która odbywa się w specjalnie przygotowanej sali a ćwiczenia przypominają zabawę. Terapia SI ma za zadanie zniwelować nadwrażliwości sensoryczne na określone bodźce lub je pobudzić w zależności od indywidualnej sytuacji. Wykorzystuje się przedmioty o różnych strukturach, huśtawki, deskorolki, hamaki, kołyski, konstrukcje piankowe, akcesoria plastyczne i wiele innych ciekawych atrakcji, ponieważ terapia musi być dla dziecka przyjemna. Terapia Si zajmuje się również rozwojem zmysłu równowagi i zdolności psychoruchowych. Terapeuta SI podczas zajęć obserwuje reakcje dziecka i zmiany w jego zachowaniu, aby móc dostosować program zajęć do postępów pacjenta. Nie ma schematycznego przebiegu terapii. Dziecko uczy się porządkować i organizować bodźce docierające ze świata, co jest niezbędne do prawidłowego rozwoju w wieku szkolnym.

Skuteczna terapia SI

• wymaga wykwalifikowanych terapeutów oraz odpowiednio wyposażonych sal i sprzętu pomocniczego.
• wymaga ścisłej współpracy terapeuty z rodzicami, ponieważ niektóre czynności i ćwiczenia powinny być kontynuowane w domu – naturalnym środowisku dziecka.

Najczęściej terapia sensoryczna trwa około roku, ale jest uzależniony od wyniku diagnozy i poziomu zaburzeń. U niektórych dzieci może trwać sześć miesięcy, a u dzieci z autyzmem, zespołem Aspargera ten okres może znacznie się wydłużyć.  Często postęp terapii ujawnia się w pierwszej kolejności w sferze sprawności fizycznej dziecka, a następnie w jego funkcjonowaniu emocjonalnym. W większości przypadków rodzice zauważają, że ich dziecko jest spokojniejsze, lepiej zorganizowane, skoncentrowane i łatwiejsze we współżyciu. A nawet dzięki terapii zaczyna odnosić sukcesy w przedszkolu i szkole.

Sensoryczna terapia u niemowląt wymaga pracę głównie w zaciszu domowym według wskazówek terapeuty. Ulegają modyfikacji czynności pielęgnacyjne i stosowane zabawy. Na tym etapie łatwiej jest szybko zniwelować zaburzenia odbierania bodźców.

Po co mojemu dziecku terapia SI?

• Ponieważ przede wszystkim dostarcza stymulacji przedsionkowej, proprioceptywnej oraz dotykowej, słuchowej, węchowej, wzrokowej,
• poprawia poczucie równowagi i koordynacji oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej,
• poprawia motorykę dużą i małą,
• poprawia umiejętność czytania, pisania i inne umiejętności szkolne lub stwarza dobrą bazę do pojawienia się tych umiejętności,
• sprawia, że bodźce dotykowe i inne (słuchowe, węchowe, smakowe, wzrokowe) na które dziecko jest nadwrażliwe, mniej zaburzają działania dziecka,
• sprawia, że dziecko lepiej słucha, wypełnia polecenia, koncentruje się,
• sprawia, że dziecko chętniej podejmuje się nowych i trudnych zadań,
• sprawia, że poprawia się mowa i sposób wyrażania się dziecka,
• I na koniec co równie istotne sprawia, że stopniowo maleje nadpobudliwość – dziecko zaczyna kontrolować swoje nadmierne nasilone reakcje na otoczenie.

Dla kogo terapia SI?

Szczerze mówiąc dla każdego, ale w szczególności jest to terapia Sensoryczna jest to jedna z najnowocześniejszych i skutecznych metod stosowanych w terapii dzieci i młodzieży, u których obserwuje się trudności w zakresie:

• umiejętności ruchowych (słaba koordynacja ruchowa, opóźniony rozwój ruchowy, trudności z utrzymaniem równowagi);
• problemów emocjonalnych (nadmierna wrażliwość, nerwowość, kłopoty z koncentracją uwagi);
• opóźnionego rozwoju mowy;
• opanowywania umiejętności szkolnych (problemy dysleksji, dysgrafii, dysortografii, kłopoty z zapamiętywaniem i motywacją do uczenia się);
• nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD, ADD);
• nadwrażliwości lub zbyt małej wrażliwości na różne bodźce sensoryczne;
• nadwrażliwości na ruch (negatywna reakcja na ruch, niepewność grawitacyjna, choroba lokomocyjna)

Istotny jest fakt, że dla każdego dziecka ustalamy indywidualny plan terapii, dostosowany do jego konkretnych potrzeb.

Bez wątpienia zdajemy sobie sprawę, że to, co jednym dzieciom pomaga, innym może okazać się niepotrzebne lub mieć negatywne skutki. W trakcie terapii postępy dziecka są monitorowane poprzez wykonywanie różnego rodzaju testów oraz obserwację zmian zachowania. W trakcie terapii stosuje się badania kontrolne, które są informacją dla terapeuty o tempie i jakości postępów u danego dziecka. Na każdym etapie terapii Rodzice mogą liczyć na informację o postępach dziecka oraz wsparcie Centrum Rehabilitacji Rehasanka.